Για αιώνες, το λατομείο Lithica του Hostal παρείχε τους δομικούς λίθους από ασβεστίτη για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στο νησί της Μινόρκα, στην Ισπανία. Η εντατική χρήση του λατομείου οδήγησε στο σχηματισμό ενός σκαλισμένου, γλυπτού τοπίου που εκτείνεται σε 5 εκτάρια της υπαίθρου του νησιού. Από το κλείσιμο του ορυχείου το 1994, το Ίδρυμα Lithica ξεκίνησε και διαχειρίστηκε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο βιώσιμης ανάπλασης και αποκατάστασης για τη μετατροπή του ορυχείου σε ένα δυναμικό χώρο για περιβαλλοντικές, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Το λατομείο Lithica του Hostal είναι μια γλυπτική περιοχή σκαλισμένη μέσα στο τοπίο, μια αρχιτεκτονική και γλυπτική δημιουργία στο βράχο.
Τα λατομεία των Mares είναι σκαμμένα μέρη που φτιάχνονται με το χέρι, όπου πέτρες και βλάστηση ζουν μαζί δημιουργώντας οργανικές μορφές και διαφορετικά περιβάλλοντα. Είναι ένας μεγάλος κήπος ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Οι κάτοικοι της Μενόρκα εξόρυξαν τις πέτρες της για κτίρια, εκκλησίες, μνημεία, αρχοντικά και τυπικές εξοχικές κατοικίες. Το Marés είναι ψαμμίτης, διαπερατός, με ποικίλη συνοχή και πορώδες. Τοποθετείται στο νότιο τμήμα της Μενόρκα. Τα λατομεία στα οποία η εξόρυξη ολοκληρώθηκε το 1994 λειτουργούσαν πιθανότατα για πάνω από 200 χρόνια. Στον πυθμένα τους, στο νεότερο τμήμα τους, λόγω των εξαιρετικών ακουστικών συνθηκών, διοργανώνονται συναυλίες. Στο παλαιότερο τμήμα των λατομείων, υπάρχει ένα πάρκο και ένας μικρός βοτανικός κήπος.
Η διαδικασία διατήρησης και μετατροπής του χώρου σε προορισμό για τους επισκέπτες απαιτούσε μια ολιστική και διεπιστημονική προσέγγιση. Μετά το κλείσιμό του, το λατομείο έπρεπε να εκκαθαριστεί και να καθαριστεί και σχεδιάστηκε ένα σύστημα μονοπατιών. Κατασκευάστηκαν τείχη ασφαλείας και φράγματα- στη συνέχεια δόθηκε ηλεκτρικό ρεύμα, φωτισμός και νερό. Για τη βελτίωση της προσβασιμότητας και της ερμηνείας, κατασκευάστηκε ένα περίπτερο πληροφοριών και υπηρεσιών, καθώς και ράμπες και σκάλες. Οι επισκέπτες του χώρου μπορούν πλέον να βυθιστούν σε αυτό το μοναδικό τοπίο, περπατώντας στα διάφορα μονοπάτια και τους κήπους που δημιουργήθηκαν και επανακατοικήθηκαν με οπωροφόρα δέντρα και άλλα αυτοφυή φυτά. Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου πέτρινου λαβύρινθου και ενός λαβυρίνθου βοτάνων το 2014 και η ολοκλήρωση των μονοπατιών μέσα στον Λαβύρινθο των οπωρώνων το 2018.
